Reisverslag 2015

Geschreven door Dana Eleveld en Math Kessels.

Woensdag 30 september.
Het transport werd dit jaar begeleid door Dana Eleveld en Math Kessels. Vertrek rond 14.00h van huis richting vliegveld Zaventem bij Brussel. Wij zijn gebracht door de familie Eleveld, om 18.15h de lucht in na een rustige reis van 1 3/4 uur geland in Bacau om 22.15h. We werden afgehaald door Gaby en Eleodor Gheorghian. Na middernacht aangekomen in Barlad waar we gehuisvest werden op Elena Farago ( Bed and Breakfast ) geregeld door Eleodor. We werden opgewacht door Costica en Constantin. Zoals gebruikelijk was de tafel rijkelijk gedekt, we waren te moe om uitgebreid te eten.

Donderdag 1 oktober.
Na een goede nachtrust en ontbijt hebben we kennis gemaakt met de nieuwe directrice mevr. Gratiëla Mohor van Elena Farago (en mevr. Carmen Lita die hier samen met Eleodor heeft gewerkt.) Eleodor was ook aanwezig om ons later naar Stana Costesti te brengen, halverwege Husi, waar we hadden afgesproken met Mihaela en Gerard Cuypers om ons daar op te halen. Na een lekker bakje koffie en een klein hapje hebben we afscheid genomen van Eleodor en zijn we vertrokken naar Husi waar we 3/4 h later zijn aangekomen.

Cup had de afspraak geregeld met de dhr. Catalin Chiobano directeur van Camin en Batrim in Husi. We werden vriendelijk ontvangen. Het gesprek was breedvoerig maar zakelijk. Het was goed dat Dana in haar eigen taal onze standpunten ter tafel bracht, ook over het incident twee jaar geleden met dhr. Chiobano en komen daar nu ook niet meer op terug. Ook het thema desinfectie duurde lang, het was moeilijk om ze duidelijk te maken dat we willen uitzoeken waar het spul gekocht zou kunnen worden in Roemenië of via Nederland. Wel zouden ze het fijn vinden als we daar hulp in kunnen bieden. Na een hele korte rondleiding door het instituut met het verzoek om discreet te filmen en fotograferen. Alle door ons geleverd goederen hebben we gezien in de magazijnen. Op deze korte rondgang zagen we dat het niveau van de bewoners lager is geworden dan de voorafgaande jaren. Dhr. Chiobano heeft daarna afscheid van ons genomen hij had nog andere verplichtingen, en hebben wij ons bezoek aan Camin afgesloten.

Batrim het bejaardenhuis, gelegen op hetzelfde terrein. Wij werden hartelijk ontvangen want veel van de bewoners herkennen ons. Ook hebben we daar contacten kunnen leggen zodat we rechtstreeks kunnen communiceren. Kleding voor de ouderen is er voldoende maar ze zitten verlegen om kleerkasten, de kasten daar zijn nodig aan vervanging toen. Wij gaan ons best doen. Na een rondgang door het huis hebben we afscheid genomen van al die lieve mensen aldaar.

Na het bezoek aan de beide instituten zijn we naar het huis van Mihaela en Cup ( die ons al die tijd hebben begeleid en waar we blijven slapen) om ons wat op te frissen en wat bij te kletsen. We zijn we door onze vrienden uitgenodigd om deze avond in de stad te gaan eten, hetgeen we in dank hebben aanvaard. Het werd een gezellige avond en het is laat geworden, maar dat was geen probleem want we konden zo het bed in duiken.

Vrijdag 2 oktober.
Na een goede nachtrust, en een lekker ontbijt, zijn we op pad gegaan naar de kinderen van Zonnestraal het klooster van de zusters Surorile Franciscane Misionare de Assisi dat ligt net om de hoek bij Mihaela en Cup. Het was een stralende zonnige dag, voor ons een verrassing toen we aankwamen. Feest in het klooster vanwege de verjaardag van Georgiana de mooie jonge dame die 26 jaar was geworden. Er was koffie en koek en we werden van harte uitgenodigd om deel te nemen aan het feest. Dat hebben we in dank aangenomen. Wel hebben we bij de bakker nog een grote taart besteld voor later op de dag. Een uitgebreide rondgang door het mooie nieuwe gebouw (zie de foto’s en film), de slaapkamers, ontspanning en sport en alle technische ruimtes en het kleine kapelletje, de kerk en school staan aan de overkant We hebben ook nog gesproken over de medicijnen die de kinderen nodig hebben. Daaruit kwam naar voren dat ze regelmatig moeten worden getest via hun bloed dat wordt afgenomen, die monsters sturen ze naar Frankrijk omdat het daar het goedkoopste is. Daar zouden ze wel wat financiele ondersteuning in kunnen gebruiken. Verder hebben ze van dat mooie vouwwerk en we hebben afgesproken dat ze ons maar een doos vol moeten opsturen en gaan wij proberen om dat hier aan de man / vrouw te brengen. De opbrengst van de verkoop sturen we via de bank op. Het werd langzaam tijd om samen te gaan eten. Van te voren zijn we al in de keuken geweest en het rook er goed. Nu mochten we er van genieten, heerlijke soep als voorgerecht, vis met groenten als hoofdgerecht (het was vrijdag) en de taarten als nagerecht. Dat was echt gezellig. Inmiddels was het al laat in de middag geworden en werd het tijd om afscheid te gaan nemen van al deze lieve mensen hier in het klooster. Het voornaamste is dat de kinderen zich goed voelen en prima worden verzorgd. Je ziet het aan ze dat ze graag op deze plek zijn, veel beter dan waar ooit gehuisvest waren. Voor ons was het een pracht dag en daar doe je het voor.

Na ons bezoek bij Zonnestraal, terug naar Mihaela en Cup want zij brengen ons naar Stana Costesti, waar ook wij dankend voor de genoten gastvrijheid, afscheid moeten nemen van hen beide. Eleodor komt ons daar ophalen. Ter plekke samen nog iets gedronken, Gaby was inmiddels na haar werk daar ook aangekomen om dan samen door te reizen naar Barlad. Inmiddels hadden we gehoord dat ons weekend programma gewijzigd was omdat Dhr. Armeanu ons zaterdagmiddag wilde ontmoeten. Het was de bedoeling in onze planning dat we dit weekend zouden gebruiken voor ontspanning. Door dat gewijzigd programma, had Eleodor die ons altijd terzijde staat, al nagedacht over een alternatief.

Zaterdag 3 oktober.
In de morgenuren zijn we naar het Sociaal Medisch Centrum in Barlad gegaan waar Costica en Constantin werken. Ook daar brengen wij kleding en speelgoed naar toe. Op hetzelfde terrein is ook een kinderopvang gehuisvest. Ook daar hebben we een goede indruk gekregen van hun werkwijze. Ons probleem is te weinig tijd en we moeten naar het instituut Elena Farago voor een diner samen met dhr. Armeneau inspecteur gezondheidszorg van het district Vaslui die ons had uitgenodigd. De dames die normaal ons ontbijt verzorgen hadden lekker gekookt en gebakken. Het was een aangenaam gesprek zeker omdat Dana rap kon vertalen. De middag was dan ook heel snel voorbij.

Voor de avond stond er ook nog een bezoek aan een nonnenklooster te Grajdeni, verscholen in een bos waar je de stilte kon horen, op het programma. Hierbij werden we begeleid door Gratiëla Mohor en haar man Daniël. Het werd een prachtige avond met een rondleiding en nog een keer een overvloedige maaltijd met heerlijke wijn alles ter plaatse gemaakt. De kloosterlingen leven sober maar alles puur natuur en dat proef je. Het was al heel laat en heel donker toen we daar vertrokken. Een belevenis voor ons waar ik nog vaak aan terug denk. De nacht was voor mij iets te kort.

Zondag 4 oktober.
Na het ontbijt werden we opgehaald door Gaby en Eleodor, hij had een mooi alternatief voor ons bedacht. Iasi de stad bezoeken waar hij zijn studententijd heeft doorgebracht. Een mooie oude stad met vele interessante bezienswaardigheden, we hebben dan ook genoten van deze stad waar we in het verleden vaak langs en door gereden zijn met onze transporten, maar nog nooit echt bezocht hadden. Het was een fijn tripje naar de stad en ook onderweg was er genoeg te genieten. Na een kort ommetje zij we gaan eten in een oud en heel typisch Roemeens restaurant waar vroeger de schrijvers en dichters verbleven, te zien aan de vele foto’s die er aan de muur hangen. Het eten was voortreffelijk en we hebben genoten van de sfeer aldaar. Het was moeilijk om op gang te komen voor de stads wandeling. We bezochten een universiteit en een kerk, zie ook hier naar de bewegende beelden.

Maandag 5 oktober.
Deze morgen bezoeken we het centrum van waaruit Eleodor nu werkt. We hebben kennis gemaakt met de leidinggevende aldaar en een rondleiding gehad door dit niet al te groot instituut. Hier wonen hele jonge kinderen met zware beperkingen. Ook hier kunnen ze hulp gebruiken maar dat moet goed worden gecommuniceerd, ze moeten goed duidelijk maken welke hulp ze nodig hebben. Maar met Eleodor in de buurt zal dat wel lukken. De bewoners zijn goed gehuisvest met goede apparatuur voor het geven van therapie. Het was toch wel indrukwekkend wat we hier gezien hebben, je ziet dus echt vooruitgang. Maar een handje hulp zou wel fijn zijn. We zullen zien wat er uit voort komt. Je moet het allemaal laten bezinken en een kort bezoekje is niet genoeg om al direct tot daden te komen. De contacten moeten groeien. Maandagmiddag bezoek aan Malaesti. Hier werden we hartelijk ontvangen, maar dit is ook heel bekend terrein. Het is gebruikelijk dat er een hapje en een drankje is voorbereid, want het is toch een aardig eindje tot hier. Ook hier gaan we een rondje maken door het huis en de opstal buiten. Alle goederen die we gestuurd hebben zijn goed aangekomen en al in gebruik. De stoelen die ze zelf zouden bekleden staan wel in de eetzaal, maar nog net zoals we ze geleverd hebben. De stof voor de bekleding niet te krijgen, maar je kunt dan wel iets anders doen. De stoffen bekleding die stuk is verwijderen, een beetje schuren en beitsen. We zullen zien of dit het volgend jaar klaar is. Verder ziet er alles netjes uit en ze zijn altijd blij met onze hulp Maricica en Mihail zitten op hun kamer en wachten totdat hun nieuwe kamer gereed is want er zijn twee ziekenhuisbedden meegekomen met het transport en die waren te groot voor hun kamer. Ze wilden aanvankelijk niet weg uit deze kamer, maar met wat praten gaan ze toch verhuizen. Na onze tocht door het hele complex was de middag al ver gevorderd. We hebben nog afspraken gemaakt voor het bestellen van professionele mixers voor de keuken, dat wordt afgehandeld in Barlad door Eleodor. Het was een fijne en gezellige ontmoeting.

Na ons bezoek aan Malaesti hebben we op de terugweg Gaby opgewacht die van haar werk kwam en gezamenlijk naar Barlad gereden. Wij hebben nog mixers gekocht voor de keuken van Malaesti en daarna zijn we gaan eten. Het was al in de avond alvorens we aan tafel zaten. Het was wel een drukke dag maar dat mag de pret niet drukken

Dinsdag 6 oktober.
Het is alweer de laatste dag van onze bezoeken aan de instituten. We gaan naar Gagesti een bejaardenhuis waar we nooit eerder zijn geweest. Sinds Eleodor een andere functie heeft gekregen behoord dit bejaardenhuis ook tot zijn werkterrein. Ook hier kunnen ze onze hulp gebruiken. We zullen bij ons volgende transport zorgen dat ook daar kleding en een paar rolstoelen naar toe gaan. We gaan met hen aan de slag via Eleodor maar rechtstreeks kan ook. Tijdens ons gesprek aldaar kwam al direct een vraag voor knuffels voor kinderen in de omgeving. Dana heeft dat afgehandeld toen we weer thuis waren. We hebben al een paar foto’s van de ontvangst aldaar gezien. Dit worden kerstcadeautjes. Na een rondgang door dit tehuis om ons informatie te verschaffen over hun werkwijze en hun moeite om met weinig middelen de ouderen toch nog een thuis en hulp te geven zijn we weer verder getrokken. Altijd tijd tekort dat is ons probleem.

De kaasboerderij Bettina stond nog op ons programma. De afstand van het bejaardenhuis in Gagesti tot hier aan deze boerderij is niet zover en we komen dan langs het woonhuis van enkele jongeren die overdag werken op dit project. Voor hen waren de fietsen bestemd die we hebben mee geven met ons transport. De kinderen helpen daarbij om de geiten te verzorgen met voer en de stallen schoon te houden. Een mooie dagbesteding. Allen die hier wonen en werken hebben het naar hun zin en dat is te zien en te voelen aan de ongedwongen sfeer hier. Ook deze jongeren hier worden door ons voorzien van kleding. Niet alleen kaas wordt gemaakt maar ook andere dagbesteding is mogelijk, hier worden b.v. plastic tassen gemaakt en later eventueel verkocht. Na het nuttigen van een bord lekkere tomatensoep met brood en een samenzijn op het terras zijn we weer opgestapt om verder te trekken richting Barlad.

Alvorens we naar Barlad gaan, nog even nog even langs mijn vriend de monnik in het klooster Bujoreni. Aan het werkgeluid te horen aldaar wist ik dat hij aanwezig was. Dus even zoeken waar het geluid vandaan kwam. Hij herkende ons meteen, nu was het ook leuk praten met hem, door de goede vertaling van Dana. Natuurlijk werden we uitgenodigd om iets te gebruiken. Dat hebben we niet kunnen doen, we hebben de monnik met dank kunnen overtuigen dat we nog een afspraak hadden staan in Barlad en we waren al heel laat in de middag. Toch was ik weer blij een bezoek te hebben kunnen brengen aan het uitgebreide kloostercomplex. Misschien een volgende keer hoop ik en dan met meer tijd. Het is zo de moeite waard om daar te mogen zijn.

Dit werd onze laatste verplichting voor deze reis. Bij Gratiëla en Daniël zijn we hartelijk ontvangen,om een glaasje te drinken en naar de schilderijen te kijken die hun zoon op het doek heeft gebracht. Er waren mooie dingen bij, en ook dingen die ik niet begreep. Maar ik ben ook geen kunstkenner. Toch was het een leuke avond. Zij hebben een huisduif die niet kan vliegen, maar hen wel overal volgt. Grappig om te zien. Onder dankzegging voor hun gastvrijheid hebben we afscheid genomen van de familie Mohor en zijn naar het centrum van de stad gegaan waar we door Eleodor werden opgehaald om daarna naar Elena Farago te gaan om afscheid te nemen van Costica Constantin en portiers die we daar hebben ontmoet. Het is toch nog laat geworden die avond. De koffers werden gepakt voor onze thuisreis.

Woensdag 7 oktober.
Na een korte nacht toch op tijd uit de veren. Na een gezamenlijk ontbijt met allen die aanwezig konden zijn werden we door Gaby en Eleodor naar het vliegveld in Bacau gebracht. We hadden ruim de tijd om in de stad nog een hapje te gaan eten. Na een afscheid van onze lieve vrienden aldaar, naar de heel drukke en te kleine vertrekhal. Na een rustige vlucht waren we weer op tijd in Zaventem waar Fons Rulkens stond te wachten om ons snel en veilig thuis te brengen. Moe maar voldaan kunnen we terug kijken naar een geslaagde missie.